Over mij

 

Kinderen en hun ontwikkeling zijn altijd mijn passie geweest en dat is ook iets wat ik al heel lang doe op verschillende manieren. 

Zo begon ik al vroeg in mijn leven met oppassen. En ja dat begon gewoon thuis op mijn zusje en broertje en ik was denk ik 9 a 10 jaar oud, vaak nog met de buurvrouw als achterwacht via de babyfoon. Al snel werd dat ook een paar straten verder op en breidde dat zich snel uit.

In mijn laatste jaar op de huishoudschool liep ik 4 maanden stage in een gezin met 4 kinderen. Super leuk en leerzaam. Ik was inmiddels 16 jaar en fietste met twee kids op de fiets en twee naast mij van Reeuwijk naar Gouda over smalle weggetjes om op de kinderboerderij te belanden. Toen ik ging werken deed ik nog regelmatig het oppassen ernaast; op nichtjes en neefjes. En ook dat deed ik met veel plezier.

 

Toen werd ik door jeugdzorg gevraagd om een nieuw soort formule uit te proberen als inval gezinshuis ouder. Ik werkte om de weekenden en door de weeks 2 dagen om de gezinnen te ontlasten. Ik werkte in gezinshuizen. Op crisis plekken en op woongroepen en op scholen in verschillende functies als manusje van alles. Als taxi chauffeuse waar ik dan met ‘moeilijke kinderen’ van huis naar school reed en weer terug. Deze kinderen waren anders. Ze communiceren op een ander nivo en hebben een andere prikkel verwerking.

Ik heb zoveel van deze ‘moeilijke kinderen’ geleerd!

Later ging ik mee op thuis gesprekken en leerde luisteren naar de dingen die niet gezegd werden….via mijn intuïtie en kijken naar hoe een gebaar je iets kan zeggen. Ik heb op verschillende niveaus naar veel gesprekken en verhalen geluisterd van ouders en kinderen en dat greep mij altijd erg aan.
Op een bepaald moment ging ik steeds meer voelen en steeds meer verbindingen leggen en patronen herkennen en zien. Waar ouders zelf uitkwamen uit hun jeugd en hoe het nu in hun eigen leven met hun kinderen verliep.

Sindsdien heb ik veel geleerd en veel ervaring opgedaan. 

 

Ik kon het niet omdat ik anders in elkaar zit. Mijn gaves zitten ergens anders. Niet in cijfertjes of lettertjes! Ik ben gewoon een hoog voelend persoon. Het school systeem paste niet bij mij. Je gaat een vis ook niet leren klimmen en een aap niet lang onder water duwen dan stikt hij. En al zou je het misschien nog niet zeggen deze Dyslex heeft gelijk weer zin om te gaan schrijven en te delen wat het voor mij best spannend maakt. Het kleine meisje met de schrijffouten en haar rekenen wat nooit klopte door haar dyscalculie. Die is er nu klaar voor. Klaar om de wijde wereld in te stappen met of zonder schrijffouten.

Dus bij deze sta ik op. Op om te doen waar mijn talenten liggen. En dat is gelukkig ook mijn passie ❤

Dit is wie ik ben en wat ik doe. Mijn eigen praktijk neerzetten als Bianca verbindingscoach om vooral kinderen te helpen en hun ouders. Ach hoe je het wendt of keert alles is in verbinding met elkaar. Als je de een helpt help je de ander ook. En dat is wat ik het liefste doe. Hoe ik dat precies doe kun je lezen in Mijn werkwijze.